Το προσωπικό ταξίδι ενός εν δυνάμει ήρωα

 

<< Μας περιμένει η Χώρα του Λιονταρόδοντου. Θα φτάσουμε στη Χώρα του Λιονταρόδοντου" ψιθύριζε ο Αντάρτης , κι αυτά τα λόγια του έδιναν τη δύναμη να τραβήξει μπροστά...>>

Από το βιβλίο "Η ιστορία ενός σαλιγκαριού, που ανακάλυψε τη σημασία της βραδύτητας" Λουίς Σεπούλβεδα

Στο βιβλίο αυτό  πρωταγωνιστής είναι ένα μικρό και νεαρό σαλιγκάρι, που ζει σε μια έκταση λιβαδιού μαζί με άλλα τόσα σαλιγκάρια, όλα με το ίδιο όνομα και τις ίδιες καθημερινές συνήθειες. Κάποια στιγμή συνειδητοποιεί ότι δεν του αρέσει να έχει το ίδιο όνομα και την ίδια γραμμική και επίπεδη ζωή με τα άλλα σαλιγκάρια και αποφασίζει ότι θα ψάξει να βρει το όνομά του και κυρίως, γιατί είναι σαλιγκάρι και πιο συγκεκριμένα γιατί πάει τόσο αργά.

Αναρωτιέται , ανησυχεί,  θέτει και τις ίδιες ερωτήσεις στα υπόλοιπα σαλιγκάρια που σιγά σιγά ενοχλούνται από τις τόσες ερωτήσεις που δεν ξέρουν και δεν θέλησαν και ποτέ να σκεφτούν παραπάνω.  Κάποια στιγμή παίρνει την απόφαση να φύγει εκτός του όμορφο μικρού  λιβαδιού ,η λεγόμενη "Χώρα του Λιονταρόδοντου" (επειδή με λιονταρόδοντο τρέφονται τα σαλιγκάρια)  να ψάξει να βρει ένα όνομα και νοήματα για αυτόν. Συναντά διάφορα ζώα , μεταξύ και της χελώνας- που ονομάζεται Μνήμη γιατί ζει πολλά χρόνια και δεν λησμονεί- που του δίνει ένα συγκεκριμένο όνομα : Αντάρτη.

Ο Αντάρτης, λοιπόν, ανακαλύπτει μέσα από διάφορα περιστατικά ότι λόγω της βραδύτητάς του  συναντά τη κατάλληλη - αργή- στιγμή μια κουκουβάγια και άλλα ζώα και  συνειδητοποιεί  ότι το λιβάδι σύντομα θα χαθεί επειδή οι άνθρωποι θα φτιάξουν ένα τσιμεντένιο δρόμο! Άρα κινδυνεύει να χαθεί ολότελα τόσο το μικρό λιβάδι  όσο και η  κοινωνία των σαλιγκαριών !  

Συνεπώς καταφέρνει να ανακαλύψει ή δίνει αυτός το δικό του νόημα στην βραδύτητά του: Και ποιο ήταν αυτό; Ότι εξαιτίας της βραδύτητάς του κατάφερε και συνάντησε τόσα άλλα ζώα τη σωστή χρονική στιγμή  για να μπορέσει να ανακαλύψει κάτι τόσο μεγάλο: το ότι κινδυνεύει η κοινότητά του να αφανιστεί και πρέπει να πάει πίσω, όσο αργά πάει τελοσπάντων, να τους ειδοποιήσει και να τους σώσει!

Γυρίζοντας, τα πρεσβύτερα και ηλικιωμένα σοφά σαλιγκάρια δεν τον πιστεύουν και θεωρούν ότι είναι ένας τσαρλατάνος. Τα νεότερα , φοβούνται και βλέπουν στο πρόσωπό του τον "σωτήρα" που πρέπει να ξέρει που θα τους οδηγήσει και να τους πάει στη Νέα Χώρα του Λιονταρόδοντου. Ο Αντάρτης; Δεν ξέρει καμία νέα χώρα, ξέρει όμως ότι το μέρος που ήδη μένουν κινδυνεύει και πρέπει να φύγουν για το άγνωστο , αναζητώντας τη νέα αυτή χώρα να ανακαλύψουν! Φοβάται το ρίσκο, το άγνωστο ωστόσο δεν έχει άλλη επιλογή: πρέπει να συνεχίσει, πρέπει να βρει το κουράγιο και ας μην ξέρει. Τα άλλα σαλιγκάρια επαναπάυονται στον Αντάρτη σίγουροι ότι ξέρει που τους οδηγεί...

Στην αρχική παράθεση, είναι στην στιγμή που ο Αντάρτης έχει χάσει τελείως το δρόμο του και φοβάται ότι έκανε λάθος, ότι πήρε ρίσκο, τα άλλα σαλιγκάρια αρχίζουν να τον εγκαταλείπουν και να χάνονται στο δρόμο, άλλα να μην ακολουθούν, άλλα να γυρνάνε πίσω απογοητευμένα με την αστοχία του Αντάρτη και έχοντας αποδεχτεί πλήρως τη μοίρα τους. Ο Αντάρτης όμως , παρόλο που φοβάται, θα συνεχίσει την άγνωστη πορεία του, χωρίς να ξέρει που.  Δεν βρίσκει καμία ένδειξη ότι θα βρει τη Νέα Χώρα του Λιονταρόδοντου. Όμως η πίστη του και η δίψα για ζωή τον οδηγούν, παρά τους φόβους, να συνεχίσει...

Εδώ τελειώνει η αφήγηση του έργου, Δεν σταματάει εκεί το βιβλίο αλλά η βασική ιδέα ήταν να παρουσιαστεί ένα μοτίβο που βλέπουμε τόσο στο βιβλίο του Σεπούλβεδα, όσο και σε άλλα τόσα βιβλία, ιστορίες , μυθοπλασίες, ιστορίες και μύθους σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, σε όλες σχεδόν της κουλτούρες και πολιτισμούς.

Το προσωπικό ταξίδι ενός εν δυνάμει ήρωα, που όλοι μπορούμε να ενσαρκώσουμε, αν το επιθυμήσουμε. 

Το ταξίδι που δεν είναι ένα ταξίδι στρωμένο με ροδοπέταλα και ευθείες , αλλά αντιθέτως είναι στην αρχή γεμάτο αγκάθια, στροφές, εμπόδια και ανηφόρες.

Είναι οι φόβοι μας οι εσωτερικοί, οι ανασφάλειες, το ρίσκο του ξεβολέματος από την υπάρχουσα συνθήκη ασφάλειας, η κατακραυγή της κοινωνίας και άλλα τόσα.

Στην ταινία - ντοκιμαντέρ " Ψάχνοντας τον Τζόι" ( Finding Joe, 2011) που αποτελεί μια πραγματικά εμπνευσμένη ταινία, εξερευνά τις μελέτες του διάσημου μυθολόγου Joseph Campbell, και στην γενικότερη πίστη του μέσα από τις μελέτες ότι οι άνθρωποι , παρά τις πολλές και ποικίλες διαφορές, στη κάθε κουλτούρα εκφράζεται ένα μοτίβο που τείνει να είναι οικουμενικό μέσα από αφηγήσεις, ιστορίες, μύθους, θρύλους κτλ: οι ήρωες σε κάθε ιστορία αντανακλούν μια ιστορία με δυσκολίες και εμπόδια, με δρόμους ανηφορικούς, πολεμώντας "δαίμονες" εσωτερικούς που μέσα από την πίστη, το κουράγιο και την δίψα για ζωή και ανακάλυψη , ο ήρωας καταφέρνει και βγαίνει δυνατός, μεταμορφωμένος σε ένα αυθεντικό εαυτό και μια ζωή γεμάτη εσωτερική πληρότητα, μια ζωή γεμάτη ευκαιρίες,  δυνατότητες και νέες ανακαλύψεις, νέα νοήματα. Το ταξίδι προς την αναζήτηση της "ευδαιμονίας". 

Μέσα από σκηνές διάφορων ταινιών όπως το Star Wars, από τις μαρτυρίες ανθρώπων ανά το κόσμο που κατάφεραν και έκαναν το δικό τους εσωτερικό ταξίδι ανακάλυψης και μαρτυρούν τις δικές τους ανατροπές και ανακαλύψεις όπως ο διάσημος σκειτερ Τόνι Χοκ, μέσα από παρομοιώσεις και αφηγήσεις από κουλτούρες ανά το κόσμο όπου η ιστορία του Βούδα που μέσα από την εξωτερική πέτρινη μορφή του κρυβόταν χρυσός αλλά και όλα αυτά σε συνδυασμό με τις θεωρήσεις, ανακαλύψεις και τσιτάτα του Joseph (Joe) Campbell, μπορούν να αποτελέσουν μια πολύ καλή ευκαιρία (ανά)στοχασμού και κριτικής σκέψης , (αυτό)βελτίωσης , αύξησης ανθεκτικότητας για όσους ήδη έχουν πάρει τον δύσκολο δρόμο και ενστάλαξη της ελπίδας μα και  ριζικής αλλαγής και ανατροπής για όσους δεν είχαν ποτέ την τύχη ή την ευκαιρία να το σκεφτούν μέχρι στιγμής!

Η ιστορία του σαλιγκαριού Αντάρτη λοιπόν, είναι άλλη μία μεταφορά, ένας ακόμη συμβολισμός, μία προσπάθεια του Σεπούλβεδα να μας αφηγηθεί με ένα πολύ όμορφο , αγνό και παιδικό τρόπο  ότι ο καθένας μας μπορεί, εν δυνάμει, ακόμη και ένα νεαρό και ασήμαντο σαλιγκάρι, αν έχει δίψα για ζωή, περιέργεια, προβληματισμούς, δεν αντέχει να ζει μέσα στη ρουτίνα - ασφάλεια και θέλει να κυνηγήσει και να ανακαλύψει νοήματα, να τραβήξει το δικό του εσωτερικό (και εξωτερικό) ταξίδι αναζήτησης, που θα είναι δύσκολο  στην αρχή αλλά στο τέλος πάντα  ανταμείβει. 

Στο τέλος του βιβλίου, ο Αντάρτης κατάφερει τα λίγα πολύ νεαρά σαλιγκάρια να τα οδηγήσει σε μια παγωμένη πλαγιά όπου έπεσαν για χειμέρια νάρκη και όταν ξύπνησαν, αντίκρισαν ένα νέο, ζωντανό, καταπράσινο λιβάδι που είχε δέντρα και χωρίδα μα και πολύ Λιονταρόδοντο. Όταν τα υπόλοιπα σαλιγκάρια τον αποθέωσαν για την επίμονη και επιτυχημένη προσπάθεια να τους οδηγήσει στη "Νέα Χώρα του Λιονταρόδοντου", ο Αντάρτης αποκρίθηκε:

- Όχι, δεν σας έφερα. Σε αυτό το ταξίδι που ξεκίνησα όταν λαχταρούσα να έχω όνομα, έμαθα πολλά. Έμαθα τη σημασία της βραδύτητας , και τώρα έμαθα πως τη χώρα του Λιονταρόδοντου την έχουμε ο καθένας μέσα του! 

Life is without meaning. You bring the meaning to it. The meaning of life is whatever you ascribe it to be. Being alive is the meaning.

Joseph Campbell

Από: Χριστίνα Πανταζή

Η ταινία ->  https://www.youtube.com/watch?v=s8nFACrLxr0

Βιβλίο : Λουίς Σεπούλβεδα "Η ιστορία ενός σαλιγκαριού που ανακάλυψε τη σημασία της βραδύτητας". Εκδόσεις Opera.