Κουράγιο: Ένα πολύτιμο εργαλείο
Η λέξη " κουράγιο " κάποιοι την συνδέουν με μία πολύ ενδιαφέρουσα πορεία θεωρητική: λένε ότι
προέρχεται από τη λατινική ρίζα cor (courage), που σημαίνει "
καρδιά "; έτσι το να είσαι γενναίος σημαίνει να ζεις με την καρδιά.
Να είσαι γενναίος, δηλαδή να κοιτάς κατάματα την δυσκολία, να μπορείς να
την ζυγίζεις, και έτσι να βλέπεις την ρεαλιστική της δυσκολία και να μπορείς να
την φέρεις στα μέτρα σου: δηλαδή για πόσο έχει νόημα να την βαστάς ή να την
αφήνεις, να μένεις εκεί ή να φεύγεις, να βρίσκεις νόημα για να την αντέχεις ή
να ψάχνεις αλλού νόημα και να την παρατάς. Να κοιτάς κατάματα την αντιξοότητα
και την δυσκολία θέλει κουράγιο και θέλει να έχεις επαφή με την καρδιά σου. Με τα
συναισθήματα σου, με τον εσώτερο εαυτό σου, με τις ανάγκες σου. Να της δώσεις
χώρο ώστε να μπει σε συγκεκριμένη μέτρηση η αντιξοότητα, ώστε να δεις πως θα
πορευτείς μετά από αυτή. Τι μάθημα ή νέες πορείες θα έρθουν μετά από αυτή.
Πότε χρειάζεσαι ή χρειάστηκες το κουράγιο στη ζωή σου? Ας αρχίσουμε με
την χρησιμότητά της. Όταν βιώνεις πιέσεις από εξωτερικά γεγονότα που δεν
μπορείς να ελέγξεις την εμφάνιση τους, όταν είσαι ευάλωτος, όταν έχεις αποδιοργανωθεί
με νέα δεδομένα απροσδόκητα, όταν έχει αποξενωθεί από τους ανθρώπους, όταν
έρχονται εσωτερικές φωνές που μάχονται κατά του εαυτού σου, όταν πλήττεσαι από
μία κρίση (οικονομική, σχεσιακή, υπαρξιακή, ψυχοσυναισθηματική) όταν θλίβεσαι
κάποια απώλεια και την νιώθεις εκείνη τη στιγμή δυσβάσταχτη. Όταν η ζωή αλλιώς
στα φέρνει όταν αλλιώς τα είχες στο μυαλό οργανώσει.
Το κουράγιο τότε έρχεται ως ένα εργαλείο αρχικά. Ένα εργαλείο αντοχής
στα δεδομένα για να μην καταρρεύσεις. Για να μην διαλυθείς εντελώς. Έρχεται να
βάλει πλάτη, να δώσει από ένα κρυφό ψυχικό ρεζερβουάρ δύναμη, υποστήριξη,
ασφάλεια, ελπίδα, αισιοδοξία όταν τα δεδομένα στο μυαλό σου σου λένε το
αντίθετο. Θα έρθει η σύνδεση με την καρδιά, δηλαδή με τα συναισθήματά μας και
με την εσωτερική μας πραγματικότητα που θα γίνει το φορτίο εν δυνάμει ικανό να
το βαστάξει η ψυχή.
Να έχεις δύναμη αλλά και νόημα για να βαστάξεις. Να έχει νόημα η δύσκολη
πορεία. Να μπορείς να βλέπεις πέρα, να βλέπεις φως στο τούνελ. Ότι κάποτε θα
μειωθεί, θα εξαλειφθεί ή θα μετατραπεί σε κάτι διαφορετικό.
Το κουράγιο είναι σαν ένα τούνελ που δεν έχει άλλο δρόμο, αλλά
μονόδρομο. Χρειάζεται να περάσεις μέσα από αυτό για να μπορέσεις να βγεις πάλι
στο φως. Θέλει συνοδοιπόρο την υπομονή, την επιμονή, ελπίδα, όραμα. Θέλει έστω,
μία σπίθα αγάπης για τον εαυτό και κατεπέκταση για την ζωή. Ήδη με το που μας ντύνουμε
με λίγο κουράγιο, ήδη η δυσφορία θα αμβλυνθεί, θα γίνει πιο υποφερτή. Θα μπει
λίγο περισσότερο στα μέτρα μας. Θα μικρύνει η διάρκειά της και θα πάρει πιο
ρεαλιστική, ίσως ματιά, από εκείνη που φτιάχνει το μυαλό μας.
Το κουράγιο για να είναι ζωντανό θέλει και ανθρώπους γύρω μας για να μας
το τονώνουν, όταν εξασθενεί. Θέλει ανθρώπους που και εκείνοι αγαπούν το
κουράγιο για τον εαυτό τους και το έχουν στην φαρέτρα τους. Εκείνοι που θα στο
γεμίζουν το ποτήρι της αντοχής όταν θα ρουφιέσαι και δεν θα μπορείς να το
γεμίσεις μοναχός/ή σου.
Όταν αδειάζεις και μοιράζεσαι την κούραση, απογοήτευση, ματαίωση και το
μοιράζεσαι με τους ανθρώπους που έχουν εφοδιάζονται με κουράγιο, έχεις παρατηρήσει
κάποια διαφορά, έστω και μικρή? Έχεις δει ότι κάποιος το ψυχικό ρεζερβουάρ θα
γεμίσει, έστω και λίγο? Αν το έχεις κάνει και το έχεις κάνει με τα άτομα που
μπορούν να σε ακούσουν, θα έχεις παρατηρήσει μία μικρή διαφορά. Αν όχι, ή έχεις
νιώσει χειρότερα, δεν φταις εσύ απαραίτητα. Αλλά ίσως δεν είναι τα κατάλληλα
άτομα που ψάχνεις για να τονώσουν το κουράγιο σου και να γεμίσεις δύναμη και
ανθεκτικότητα για να προχωρήσεις.
Στην ψυχοθεραπεία πολλές φορές καλούμαστε απλά να σταθούμε δίπλα στους ανθρώπους
και να κάνουμε ακριβώς αυτό: να γεμίσουμε το ρεζερβουάρ της ψυχής τους με
κουράγιο, εκεί που εκείνοι δεν μπορούν άλλο να γεμίσουν. Υπάρχουν τόσα πράγματα
και καταστάσεις (χρόνιες ασθένειες με βαριές αναπηρίες, ψυχικές χρόνιες
παθήσεις, σοβαρά τραυματικά και άδικα γεγονότα όπως πόλεμοι, προσφυγιά, φυσικά
καταστροφικά φαινόμενα όπως σεισμοί, απώλειες και θάνατοι) που το βασικό που
έχουμε να κάνουμε δεν είναι να πούμε τίποτα, να κάνουμε τίποτα που θα αλλάξουν
τα δεδομένα: αλλά έχουμε να σταθούμε και να δημιουργήσουμε χώρο για έκφραση,
για αποσυμπίεση, για σύνδεση και ότι χρειαστεί κάποιος/α για να μπορέσει μετά
να πάρει κουράγιο. Κουράγιο να συνεχίσει να επιβιώνει- αν βρίσκεται σε αυτή την
κατάσταση), κουράγιο να αλλάξει τις συνθήκες- αν μπορούν να αλλάξουν και τις αντιδράσεις-
κουράγιο να δημιουργήσει νέα δεδομένα- αν γίνεται, κουράγιο να έχει δύναμη να
ζει.
Στη ζωή όλοι/ες θα αντιμετωπίσουμε δυσκολίες και προσκλήσεις. Αποτυχίες.
Κάποιοι απρόσμενα δεδομένα και κάποιοι άλλοι τρομερές αντιξοότητες. Το κουράγιο
θα είναι εκείνο το μέσο αντοχής που αποτελεί προσωπική επιλογή. Μία προσωπική
επιλογή που παρά τα δεδομένα, επιλέγει ενεργά και συνειδητά την Ζωή.
Από: Χριστίνα Πανταζή
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου