Το ρίσκο είναι να περπατάς παρέα με τον φόβο

 

(*έχουν αλλάξει πρόσωπα και δεδομένα για προστασία των προσωπικών δεδομένων)

«…Του είπα ότι θέλω να τον δω, από εκεί που ποτέ δεν εξέφραζα επιθυμίες μη τυχόν απορριφθώ. Βλέπω ότι αρχίζω να διεκδικώ τις επιθυμίες, τα θέλω μου και ότι το κάνω για μένα, κάτι που μου δίνει κουράγιο και στην περίπτωση που δεν ανταποκριθεί ή απορριφθεί το ενδιαφέρον μου. Αρχίζω να μειώνω τα σενάρια και να υπεραναλύω. Πλέον δρω. Με φοβίζει η έκθεση και η απόρριψη αλλά από την άλλη νιώθω πλέον καλά με τον εαυτό μου, που παλιά δεν ένιωθα…»

Αυτά αποτελούν κάποια λόγια από μία συνεδρία με ένα άτομο που στην παρούσα περίοδο αρχίζει να παίρνει ρίσκα. Τα ρίσκα να βγει από τις δικές του πεπατημένες, να ξεβολευτεί από την ασφάλεια που ενέχει ο φόβος και η κάλυψη των ανασφαλειών, το ρίσκο να διεκδικεί τις επιθυμίες της με όλη την ευαλωτότητα που αυτό φέρει.

Διότι όταν αρχίζουμε να διεκδικούμε, οι σταθερές μας  ταλαντεύονται. Αρχίζουμε να είμαστε συθέμελα μπερδεμένοι, εκτεθειμένοι, φοβισμένοι, έξω από τα καλούπια μας. Αρχίζουμε να εξερευνούμε, να διερευνούμε τις καταστάσεις και λαμβάνουμε νέες πληροφορίες. Μαθαίνουμε εμπειρίες, νέες που μας είναι άγνωστες τι θα συμβεί μετέπειτα. Όμως αποτελούν εμπειρίες με νέα προϊόντα μάθησης που έχουμε να προσθέσουμε στην πορεία της ζωής μας.

«Δεν έχω βγει ποτέ για καφέ έξω μόνη μου. Το βρίσκω εξαιρετικά θαυμαστό όταν το βλέπω σε άλλους, αλλά εγώ ποτέ δεν το έχω τολμήσει. Νιώθω ότι θα με κοιτάνε και θα με λυπούνται, θα θεωρούν ότι είμαι μόνη και δεν έχω παρέα, ντρέπομαι» αναφέρει ένα άλλο άτομο που βρίσκεται σε μία διαδικασία να πειραματιστεί με τον εαυτό της.

Μικρά πράγματα που όμως ακόμη και αυτά φαίνονται τόσο δύσκολα να τα τολμήσουμε. Να εκτεθούμε, να δοκιμάσουμε να κάνουμε παρέα τον εαυτό μας. Τόσο πολύ επιδρά η ματιά των άλλων και μας καθηλώνει.  «Ωστόσο θα το κάνω, θα το δοκιμάσω. Θα το κάνω για μένα, θέλω να με προκαλέσω, θέλω να δοκιμάσω νέα πράγματα, ένα νέο τρόπο ζωής, να γευτώ μία αλλαγή» θα πει αργότερα και θα δεσμευτεί σε ένα μικρό στόχο που φαίνεται μικρός αλλά για εκείνη είναι μεγάλος. Ένας στόχος να ρισκάρει σε πράγματα που μπορεί να κάνει και μετέπειτα σε πιο μεγάλα. Ένας στόχος να δοκιμάσει νέα πράγματα νέες καταστάσεις. Ένας στόχος που θα κουβαλά την έκθεση της, τις ανασφάλειές της, τις ανεπάρκειες και τυχόν αισθήματα ντροπής και θλίψης. Αλλά έτσι είναι τα ρίσκα και το θάρρος. Να προχωράς μαζί με όλα αυτά και να τα αντέχεις. Όχι γιατί πρέπει, αλλά γιατί μέσα του κάποιος το επιθυμεί. Επιθυμεί να εξερευνήσει.

Το κουράγιο και το θάρρος δεν αποτελεί μία απουσία φόβου. Όσοι κάνουν πράγματα που βαθιά επιθυμούν ενέχουν ρίσκο και τους εκθέτουν απέναντι στις δικές τους ανεπάρκειες, φόβους, ανασφάλειες. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν βιώνουν από μία άλλη φωνή τον τρόμο της απόρριψης, της έκθεσης, της ευαλωτότητας, της τρωτότητας. Όμως παίρνουν την δύναμη να κάνουν ένα ακόμη βήμα μαζί με αυτά. Κουβαλόντας τα, γιατί έτσι θα μπορέσουν να πατήσουν καλύτερα στα πόδια τους. Γιατί κάνουμε ένα βήμα προς την αυτονόμηση, στην ανεξαρτησία μας, και βάζουμε ισχυρά θεμέλια στην αυτοεκτίμησή μας και την αυτοπεποίθηση μας. Όταν αυτόν που έχουμε να προκαλέσουμε δεν είναι οι άλλοι εκεί έξω, αλλά ο ίδιος μας ο εαυτός.

Ακριβώς επειδή αυτά ενέχουν πολύ ενέργεια για εμάς, δεν σημαίνει ότι πάντα θα είμαστε και στην κατάσταση να τα δοκιμάζουμε. Πολλές φορές, από τις πολλές δοκιμές μπορεί να σταθούμε κιόλας. Να ξεκουραστούμε, να πάρουμε αποστάσεις. Να αφήσουμε απλά τα πράγματα και τον χρόνο και όταν βρούμε πάλι την ενέργεια, να ξαναδοκιμάσουμε. Όμως σε καμία περίπτωση είτε επιλέξουμε να δοκιμάσουμε ένα ρίσκο είτε όχι, δεν αφορά ως πρωταρχικό αποδέκτη τον άλλο, τους γύρω μας ή την κοινωνία, αλλά εμάς.

Είτε κάνουμε ένα βήμα που αφορά μόνο εμάς που δεν έχουμε δοκιμάσει- να πάμε για ένα καφέ έξω, να πάμε σε ένα μπαρ το βράδυ, να πάμε ένα ταξίδι που φοβόμαστε, να εκφράσουμε συναισθήματα και επιθυμίες προς ένα άλλο άτομο που δεν γνωρίζουμε εξαρχής την πορεία των αποτελεσμάτων των ενεργείων μας, ο στόχος δεν είναι να μας εγγυηθεί εκ των προτέρων το αποτέλεσμα ότι θα είναι επιτυχές καθώς δεν το ξέρουμε. Ο στόχος που μας χτίζει το κουράγιο, τη δύναμη και το θάρρος είναι ότι αυτές είναι προσπάθειες να μας γνωρίσουμε καλύτερα και να δοκιμάσουμε νέες όψεις στη ζωή μας. Η διαδικασία αποτελεί το προϊόν μάθησης ως αυτούσια διαδικασία και όχι το αποτέλεσμα.

Το ρίσκο δεν είναι απουσία φόβου. Το ρίσκο αποτελεί μία διαδικασία να προχωράς παρέα με τον φόβο και την αβεβαιότητα μπροστά στο ταξίδι του Αγνώστου.

 

Από: Χριστίνα Πανταζή